پروفایل اشتراکی amoorohani

عبدالمطلب پدربرزگ پیـامبر بزرگ ما حضرت محمد (ص) بزرگ مکه بود . نقاشی ابابیل ایشان درون کنار کعبه مشغول عبادت خدای بزرگ بودند کـه فردی از اعراب بـه سمت او آمد .

مرد عرب گفت : نقاشی ابابیل ای سید و آقای من ، نقاشی ابابیل ابرهه پادشاه یمن با سپاه بزرگی بـه سمت مکه مـی آید و مـی خواهد خانـه کعبه را ویران کند . نقاشی ابابیل او خواسته کـه با بزرگ اعراب صحت کند . همچنین شترهای شما را کـه در کوه مشغول چرا بوده اند غارت کرده هست . عبدالمطلب که تا این را شنید گفت : الان بـه سمت ابرهه مـی روم .

ابرهه درون چادر نشسته بود و منتظر سید قریش عبدالمطلب بود . وقتی عبدالمطلب وارد شد ابرهه گفت : من بـه مکه آمده ام که تا خانـه کعبه را ویران کنم و سپس با لشکرم بـه یمن برگردم 

اما عبدالمطلب بدون توجه بـه حرف های او گفت : لطفا شترهای من را کـه سربازان شما درون کوههای اطراف مکه غارت کرده اند بـه من بعد بدهید 

ابرهه از این حرف عبدالمطلب تعجب کرد و گفت : من آمده ام محل عبادت شما را ویران کنم ، آن وقت تو بـه فکر شترهایت هستی ؟ عبدالمطلب گفت : من صاحب شترهایم هستم و خانـه کعبه هم صاحب توانایی دارد کـه از آن محافظت مـی کند . ابرهه دستور داد که تا شترهای عبدالمطلب را بـه او بعد دهند .

عبدالمطلب نزد خانـه کعبه آمد و برای نابودی دشمنان و حفظ خانـه کعبه دعا کرد سپس ایشان از مردم خواستند کـه به کوههای اطراف مکه پناه ببرند که تا از حمله ابرهه و سپاهش درون امان باشند . اما خودش درون کنار کعبه ماند و به عبادت مشغول شد .

لشکر ابرهه هر لحظه بـه خانـه کعبه نزدیک تر مـی شد یکی از سربازان نزد ابرهه آمد و گفت : سرورم ، از دور درون آسمان ابر سیـاهی پیداست . شاید خطری ما را تهدید مـی کند . فیل ها هم آرام و قرار ندارند .

ابرهه دستور داد که تا فیل ها را با وسایل جنگی کـه با خود آورده بودند آرام کنند اما کار سربازان درون آرام فیل های بزرگ نتیجه ای نداشت .

طولی نکشید کـه ابر سیـاه نزدیکتر شد و سربازان متوجه شدند کـه لشکری از پرنده بـه سمت آن ها مـی آید بـه خواست خداوند بزرگ پرندگان ابابیل وقتی بـه بالای لشکر رسیدند سنگ های آتشینی کـه در منقار خود داشتند را روی سپاه ابرهه رها د .

ابرهه و سپاهیـانش با این سنگ ها از بین رفتند  و خانـه کعبه از حمله ی آن ها درون امان ماند 

مردم مکه بسیـار شادمان بودند و از آن روز عبدالمطلب را بخاطر شجاعتش بیشتر از قبل دوست داشتند . مردم همان سال را عام الفیل نامـیدند و در همان سال بعد از این ماجرا پیـامبر بزرگ ما حضرت محمد (ص) درون مکه بـه دنیـا آمد .

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Fri, 06 Jul 2018 06:53:00 +0000

اکنون کـه به همّت برخی عزیزان، نقاشی درباره ی امر به معروف و نهی از منکر چند سالی هست موضوع زکات پیگیری مـیشود، لازم هست مسئولانِ همـه‌ی بخشـهای مرتبط دولتی، همکاری همـه‌جانبه‌ی خود را مبذول دارند. نقاشی درباره ی امر به معروف و نهی از منکر قرآن درون ستایش مجاهدان راه حق، کارکرد آنان را بعد از پیروزی، اقامـه‌ی صلات و ایتاء زکات و امر‌ بـه معروف و نـهی از منکر مـیداند و درحقیقت، نخستین و مـهم‌ترین وظایف آنان را درون هنگام تشکیل حکومت معیّن مـیکند.(1) این جایگاه برجسته‌ی زکات است.1396/09/09سالها هست که این شعار درون ایران اسلامـی بر سر دست گرفته شده هست که: نقاشی درباره ی امر به معروف و نهی از منکر الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاة...(1) و این اجلاس سالیـانـه بـه همت و پشتکار عالم مجاهد و خستگی‌ناپذیر جناب حجةالاسلام قرائتی برپا مـیشود و توصیـه‌های مؤکد درباره‌ی گسترش نماز و به کیفیت لازم رسیدن نمازهای ما، تکرار مـیگردد. نقاشی درباره ی امر به معروف و نهی از منکر با این حال حتما اعتراف کنیم کـه حق این فریضه‌ی الهی کـه درمان دردهای عمده‌ی فردی و اجتماعی ما هست ادا نشده است.1395/09/17خداوند متعال به منظور آنانی کـه وعده‌ی نصرت داده است، شرطی مقرّر فرموده است: وَ اِنَّ اللهَ عَلی نَصرِهِم لَقَدیر؛(۱) اَلَّذینَ اِن مَکَّنّاهُم فِی الاَرضِ اَقامُوا الصَلوةَ وَ ءاتَوُا الزَّکوة وَ اَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَ لِلّهِ عاقِبةُ الاُمور.(۲) خداوند متعال چهار شاخص را درون این آیـه‌ی شریفه به منظور آن مؤمنانی کـه قدرت درون اختیـار آنـها قرار مـیگیرد و از زیر سلطه‌ی قدرتمندان جائر خارج مـیشوند، معیّن کرده و وعده کرده هست که «اِنَّ اللهَ عَلی نَصرِهِم لَقَدیر»؛ خدای متعال قادر هست که یک چنین ملّتی را نصرت کند و یقیناً هم نصرت خواهد کرد. از این چهار شرط، یکی نماز است، یکی زکات است، یکی امر بـه معروف هست و دیگری نـهی از منکر. هر کدام این چهار خصوصیّت و چهار شاخص، یک جنبه‌ی فردی و شخصی دارند، لکن درون کنار آن، یک جنبه‌ی اجتماعی و تأثیر درون نظام‌سازی اجتماعی [هم] دارند. نماز با آن همـه راز و رمزی کـه در حقیقت نماز نـهفته هست که معراج هر مؤمن است، «قُربانُ کُلِّ تَقی»(۳) است، وسیله‌ی فوز و سعادت است، از همـه‌ی اعمال برتر و بالاتر است، حتّی نماز دارای جنبه‌ی اجتماعی هم هست. جنبه‌ی اجتماعی نماز این هست که یکایک مسلمانان به‌وسیله‌ی نماز با یک مرکز واحدی درون تماس مـیشوند. درون آنِ واحد درون وقت نماز، همـه‌ی مسلمانان درون همـه‌ی نقاطی کـه دنیـای اسلام گسترده است، دل را بـه یک مرکز واحدی متّصل مـیکنند؛ این اتّصال همـه‌ی دلها بـه یک مرکز واحد، یک مسئله‌ی اجتماعی است، یک مسئله‌ی نظام‌ساز است، معیّن‌کننده و شکل‌دهنده‌ی هندسه‌ی نظام اسلامـی است.
زکات کـه دارای جنبه‌های فردی هست و گذشت و اعطای «ما یحب» را بـه انسان مـی‌آموزد کـه خود این یک تجربه و آزمون بسیـار مـهم است، امّا یک ترجمان اجتماعی دارد؛ زکات درون استعمالات قرآنی، بـه معنی مطلق انفاقات هست اعم از زکات مصطلحی هست که درون آیـه‌ی شریفه‌ی «خُذ مِن اَموالِهِم صَدَقَةً»(۴) بـه آن اشاره شده است؛ زکات یعنی مطلق انفاقات مالی، [امّا] جنبه‌ی اجتماعی و ترجمان اجتماعی نظام‌ساز زکات این هست که انسانی کـه در محیط اسلامـی و جامعه‌ی اسلامـی، برخوردار از مال دنیوی است، خود را متعهّد مـیداند، مدیون مـیداند، طلبکار نمـیداند، خود را بدهکار جامعه‌ی اسلامـی مـیداند؛ هم درون مقابل فقرا و ضعفا، هم درون مقابل سبیل‌الله؛ بنابراین زکات با این نگاه، یک حکم و شاخص نظام‌ساز است.
و امّا امر بـه معروف و نـهی از منکر کـه در واقع بـه نوعی زیربنای همـه‌ی حرکات اجتماعی اسلام هست که «بِها تُقامُ الفَرائِض»؛(۵) امربه‌معروف یعنی همـه‌ی مؤمنان درون هر نقطه‌ای از عالم کـه هستند، موظّفند جامعه را به‌سمت نیکی، به‌سمت معروف، به‌سمت همـه‌ی کارهای نیکو حرکت دهند؛ و نـهی از منکر یعنی همـه را از بدی‌ها، از پستی‌ها، از پلشتی‌ها دور بدارند. هرکدام از این چهار شاخص به‌نحوی ترجمان ساخت و هندسه‌ی نظام اسلامـی است.1394/01/01آنچه ما از مجموع معارف قرآنی استفاده مـیکنیم و درمـی‌یـابیم، این هست که مطالبه‌ی اسلام از مسلمـین، ایجاد نظام اسلامـی به‌نحو کامل است؛ مطالبه‌ی اسلام، تحقّق کامل دین اسلام است. این آن چیزی هست که انسان درون مجموع آن را احساس مـیکند.
دین حدّاقلّی و اکتفای بـه حدّاقل‌ها، از نظر اسلام قابل قبول نیست؛ ما درون معارف خودمان چیزی به‌عنوان دین حدّاقلّی نداریم، بلکه درون قرآن کریم درون موارد متعدّدی اکتفای بـه بعضی از تعالیم دینی دون بعضی، مذمّت شده است؛ «اَلَّذینَ جَعَلُوا القُرءانَ عِضین» (1) یـا آیـه‌ی شریفه‌ی «وَ یَقولونَ نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَ نَکفُرُ بِبَعض» (2) کـه مربوط بـه منافقین است، اشاره‌ی بـه همـین است. حتّی برخی از بخشـهای دین کـه خیلی برجسته هست - مثل اقامـه‌ی قسط - هم کافی نیست کـه انسان دل خود را خوش کند کـه ما حالا دنبال اقامـه‌ی قسطیم و اقامـه‌ی قسط خواهیم کرد، بعد اسلام تحقّق پیدا کرد؛ نـه، این نیست. بله مسلّماً اقامـه‌ی قسط درون جامعه، یک قلم مـهم است. از این آیـه‌ی شریفه درون سوره‌ی مبارکه‌ی حدید، لَقَد اَرسَلنا رُسُلَنا بِالبِیِّنت وَ اَنزَلنا مَعَهُمُ الکِتبَ وَ المـیزانَ لِیَقومَ النّاسُ بِالقِسط(3) این‌جور به‌نظر مـیرسد درون بادی امر، کـه هدف از ارسال رسل و انزال کتب و معارف الهی، اقامـه‌ی قسط هست که حالا این جمله‌ی «لِیَقومَ النّاسُ بِالقِسط» را هرجور معنا کنیم - چه بـه این معنا بگیریم کـه «لِیَقومَ النّاسُ بِالقِسط» یعنی «لِیُقیمَ النّاسُ القِسطَ» کـه مثلاً «باء» را «باء تعدیـه» بگیریم، کـه این وظیفه‌ی مردم هست که درون محیط زندگی خودشان اقامـه‌ی قسط کنند؛ یـا نـه، «باء تسبیب» کـه «لِیَقومَ النّاسُ بِسَبَبِ القِسط»، یعنی با قسط با مردم [رفتار کنیم]؛ هرکدام از این دو معنا یـا معانیِ احتمالیِ دیگری کـه وجود دارد، اگر درون نظر گرفته بشود - اهمّیّت اقامـه‌ی قسط را درون جامعه روشن مـیکند. لکن این بدین معنا نیست کـه شارع مقدّس از ما قبول مـیکند کـه ما مثلاً اکتفا کنیم بـه اقامـه‌ی قسط و همـه‌ی همّت خودمان را بگذاریم به منظور اینکه اقامـه‌ی قسط بشود، ولو برخی از احکام دیگر اسلام - مثلاً - مورد بی‌توجّهی قرار بگیرد؛ نـه، آیـه‌ی شریفه مـیفرماید کـه «اَلَّذینَ اِن مَکَّنّهُم فِی الاَرضِ اَقامُوا الصّلوةَ وَ ءاتَوُا الزَّکوةَ وَ اَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَر». یعنی انتظاری کـه خدای متعال از متمکّنین درون ارض دارد، اینـها هست که اوّلش «اَقامُوا الصّلوة» بعد «وَ ءاتَوُا الزَّکوةَ وَ اَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَ للهِ‌ عاقِبَةُ الاُمور» (4)[است]. این‌جور نیست کـه اگر ما بـه قسط توجّه مـیکنیم، حق داشته باشیم کـه از اقامـه‌ی صلات و اهمّیّت بـه صلات یـا بـه زکات یـا بـه امر بـه معروف و نـهی از منکر غفلت کنیم، بلکه «اَنِ اعبُدُوا اللهَ وَ اجتَنِبُوا الطّاغوت» (5) - کـه چندین بار این لفظ و این مضمون درون قرآن تکرار شده - نشان مـیدهد کـه اصلاً خدای متعال پیغمبران را فرستاد به منظور توحید، به منظور اجتناب از طاغوت، به منظور عبودیّت خداوند؛ اساس کار این است. یـا وصیّتی کـه خدای متعال درون آن آیـه‌ی شریفه‌ی سوره‌ی شوری، بـه نوح و به ابراهیم و به موسی‌ و به بقیّه کرده است: اَن اَقیمُوا الدّین؛ آنکه مورد نظر است، اقامـه‌ی دین است؛ یعنی همـه‌ی دین را حتما اقامـه کرد؛ وَ لاتَتَفَرَّقوا فیـهِ کَبُرَ عَلَی المُشرِکینَ ماتَدعوهُم اِلَیـهِ اللهُ یَجتَبی اِلَیـهِ مَن یَشآءُ وَ یَهدی اِلَیـهِ مَن یُنیب؛ یعنی همـه‌ی دین - همـه‌ی اجزا و همـه‌ی ارکان دین - مورد توجّه است، و معارض اصلی هم درون مقابل این حرکت و این رویکرد - یعنی اقامـه‌ی دین بتمامـه، بجمـیع اجزائه، بکلّه - عبارتند از قلدرهای عالم، مستکبران عالم؛ کَبُرَ عَلَی المُشرِکینَ ما تَدعوهُم اِلَیـه؛ (6) آنچه تو بـه آن دعوت مـیکنی، به منظور مشرکین‌[گران است]؛ یـا درون آیـه‌ی شریفه درون اوّل سوره‌ی مبارکه‌ی احزاب؛ یـاَیُّهَاالنَّبِیُّ اتَّقِ اللهَ وَ لا تُطِعِ الکفِرینَ و المنِفقینَ اِنَّ اللهَ کانَ عَلیمًا حَکیمًا؛ (7) یعنی هم علیم هست خدای متعال کـه احاطه‌ی علمـی دارد بـه تمام اجزا و ذرّات عالم و سازوکار زندگی ذرّات، و هم حکیم است؛ با حکمت، راه تو را درون این مجموعه مشخّص کرده و باید دنبال کنی. وَ اتَّبِع ما یوحی‌ اِلَیکَ مِن رَبِّکَ اِنَّ اللهَ کانَ بِما تَعمَلونَ خَبیرًا * وَ تَوَکَّل عَلَی اللهِ و کَفی‌ بِاللهِ وَکیلًا؛ (8) درون مقابله‌ی با این حرکت تو، دشمنی وجود خواهد داشت. بنابراین [قضیّه] این است.1393/12/21قرآن كریم درون توصیف قدرتمندان ِ مؤمن و در صدر وظایف آنان اقامـه‌ی نماز را نام است: الذین ان مكنّاهم فی الارض اقاموا الصلاة...(۱)
این وظیفه، درون عمل شخصی، كیفیت بخشیدن بـه نماز است، و در تلاش اجتماعی، ترویج نماز و همگانی كردن آن.
كیفیت یـافتن نماز بدین معنی هست كه نماز، با حال و حضور ادا شود؛ نمازگزار بـه نماز با چشمِ «مـیعاد ملاقات با خدا» بنگرد و در آن، با خدای خود سخن بگوید و خود را درون حضور او ببیند؛ نماز را که تا مـیتواند درون مسجد و تا مـیتواند بـه جماعت بگزارد.
و ترویج نماز، هر حركت و تلاشی هست كه درون راه همگانی كردن آن، و تبیین اهمـیت آن، و آسان كردن دسترسی بـه آن، بتوان صورت داد.
صاحبان اندیشـه و بیـان، با گفتن و نوشتن؛ دارندگان رسانـه‌ها و منبرها با پرداخت جذّاب و هنری؛ مسئولان دستگاهها هر یك متناسب با كاركرد آن دستگاه، مـیتوانند این وظیفه‌ی بزرگ را ادا كنند.
كمبود مسجد درون شـهر و شـهرك و روستا؛ نبود جایگاه نماز درون مراكز اجتماعات همچون ورزشگاه و بوستان و ایستگاه و مانند آن؛ مراعات نشدن وقت نماز درون وسائل مسافرتهای دور دست؛ نپرداختن شایسته بـه نماز درون كتابهای درسی؛ نپرداختن بـه پاكیزگی و بهداشت درون مساجد؛ نپرداختن امام جماعت بـه تماس و رابطه با مأمومـین؛ و هر كمبود دیگری از این قبیل‌ ها، نقاط ضعفی هست كه حتما همتهای بلند بر زدودن آن برانگیخته شود و نشانـه‌ی ایمان صاحبان تمكّن یعنی اقامـه‌ی نماز، درون جامعه‌ی اسلامـی ما روز بروز نمایـان‌تر گردد.1392/06/13اهمـیت کار اقامـه‌ی نماز و ترویج نماز، ناشی هست از اهمـیت خود نماز. وقتی ما مـی‌بینیم درون شرع مقدس اسلام این همـه راجع بـه نماز - چه درون قرآن، چه درون کلمات نبی مکرم، چه درون فرمایشات معصومـین - ترغیب و تشویق و اهتمام نشان داده شده، کشف مـیکنیم کـه این نماز درون بین مجموعه‌ی داروهای درمانگرِ بیماری‌های جسمـی و روحی و فردی و اجتماعی انسان، آن عنصر اصلی یـا یکی از اصلی‌ترین عناصر است. همـه‌ی واجبات شرعی، اجتناب از همـه‌ی محرمات، تشکیل دهنده‌ی مجموعه‌ای هست از داروی تجویز شده‌ی از سوی پروردگار به منظور تقویت بنیـه‌ی روحی و اصلاح امور دنیـا و آخرت انسان - اصلاح جامعه، اصلاح فرد - منتها درون این مجموعه بعضی از عناصر کلیدی هستند کـه شاید بشود گفت نماز کلیدی‌ترینِ این عناصر است. «الّذین ان مکّنّاهم فی الارض اقاموا الصّلوة».(1) مؤمنان، مجاهدان راه خدا، ایثارگران طریق تحکیم معارف الهی این جوری‌اند کـه وقتی «ان مکّنّاهم فی الارض»؛ وقتی ما اینـها را درون زمـین متمکن کردیم، قدرت را بـه اینـها سپردیم، خیلی کارها حتما انجام بدهند: استقرار عدالت، ایجاد چه، چه، اما اولْ‌چیزی کـه وجود دارد: «اقاموا الصّلوة»؛ نماز را اقامـه مـیکنند.1387/08/29یک وقتی درون دوران طاغوت و در بعضی از سلولهای زندانـهای دشوار و هولناکِ آن رژیم کـه زندانیـهای گوناگونی درون آن جا زندانی بودند؛ از زندانیـهای مسلمان و با تفکر اسلامـی، که تا بعضی کـه با گرایشـهای حزبی و ایدئولوژیـهای گوناگونی کـه بهرحال اسمش اسلامـی بود، ما شنیده بودیم - شاید خود من بـه غیر واسط هم شنیده بودم، اگر دیگران هم شنیده بودند کـه نقل مـی‌د - کـه بعضی از اینـها مـی‌گفتند: چقدر مـی‌گویید «حیّ علی الصّلوة»(1) بگویید «حیّ علی الجهاد». فضای مبارزه، این تفکر و این نگاه را بـه مسائل بـه وجود آورده کـه دائم چسبیده‌اید بـه صلوة و مرتب مـی‌گویید «حیّ علی الصّلوة، حیّ علی الصّلوة»، خوب بگویید «حیّ علی الجهاد» و مردم را بـه جهاد فرا بخوانید. اما تجربه‌های روزگار نشان داد کـه بی‌اعتنایی بـه نماز، چه بر سر یک انسانی و چه بر سر جهاد انسانـها مـی‌آورد؛ هم جهاد را تعطیل مـی‌کند، هم جهت مبارزه را از جهاد بودن خارج مـی‌کند و به مبارزه‌ی به منظور قدرت و برای هوای نفس تبدیل مـی‌کند. آن چیزی کـه مبارزه‌ی یک انسان و چالش یک امت را رنگ جهاد و معنای جهاد مـی‌بخشد، همان توجه بـه خداست، کـه قوامش بـه نماز است. لذا اولین واجبی کـه بر پیغمبر واجب مـی‌شود، نماز است؛ اول تبلیغی کـه برای پیغمبر خدای متعال معین مـی‌کند، «و أمر اهلک بالصّلوة» (2) است؛ توصیفی کـه خدای متعال درون درجه‌ی اول به منظور جامعه‌ی موحد بیـان مـی‌کند، «الّذین ان مکّنّاهم فی الارض اقاموا الصّلوة» (3) است. این، اهمـیت نماز است.1385/06/27اهتمام بـه اقامـه نماز درون شمار برترین مواد درون برنامـه کلان دولت اسلامـی است: «الّذین ان مکنّاهم فی‌الارض أقاموا الصّلوة و اتوا الزّکوة و أمروا بالمعروف و نـهوا عن المنکر.»(1)1383/06/10نماز درون اغلب موارد درون قرآن کریم همراه و هم‌شأن زکات آمده است(1) فریضه‌ی عظیم زکات نیز همانند نماز بـه مجاهدتی خستگی‌ناپذیر و تلاشگرانی صادق و دلسوز نیـازمند است. انتظار و امـید آن هست که شما عزیزان درون این مـیدان جدید نیز گام نـهید و همـه‌یـانی کـه مـی‌توانند درون ترویج و تبیین و تحقیق مسأله‌ی مـهم زکات، خدمتی ارائه کنند. بی‌درنگ دامن همت بـه کمر زنند و از خود صدقه‌ی جاریـه‌یی بر جای نـهند.1377/06/18در مـیان مجموعه‌ی وظائف خطیری کـه با استقرار حاکمـیت الهی درون نقطه‌یی از زمـین، بر دوش مؤمنان و بندگان زبده‌ی خداوند قرار مـی‌گیرد، قرآن اقامـه‌ی نماز را شأنی ویژه بخشیده و آن را درون صدر فهرست جای داده است: «الذین ان مکناهم فی الارض اقاموا الصّلاة»(1) اگر بر پا داشتن نماز درون مـیان مردم، نقشی بنیـانی نمـی‌داشت و همچون پایـه‌ی استواری به منظور پیشبرد هدفهای بزرگ نظام اسلامـی بـه شمار نمـی‌آمد، چنین تأکید بلیغی بر اهمـیت نماز نمـی‌شد.1376/07/07یکی از علل پیروزی این انقلاب مبارک درون ایران اسلامـی- و یـا لااقل سهولت این پیروزی- این بود کـه مردم بـه مساجد اقبال پیدا د؛ جوانان مساجد را پر د و علمای اعلام، مساجد را بـه عنوان مرکزی به منظور تعلیم، تربیت، روشنگری افکار و اذهان، مورد استفاده قرار دادند و مسجد، مرکزی به منظور حرکت، آگاهی، نـهضت و افشای اسرار زمامداران فاسد و خودفروخته‌ی رژیم طاغوت شد. درون دوره‌ی مشروطیت هم همـین‌طور بوده است؛ درون دوره‌ی ملی شدن صنعت نفت هم که تا حدودی همـین‌طور بود؛ درون زمان انقلاب هم کـه این مسئله، بـه حدّ اعلی رسید.
ملت ایران حتما مساجد را مغتنم بشمارد و پایگاه معرفت و روشن بینی و روشنگری و استقامت ملی بـه حساب آورند. اگری خیـال کند کـه در مسجد، فقط چند رکعت نماز مـی‌خوانند و بیرون مـی‌آیند و این چه تأثیری دارد، خطاست. این‌طور نیست. اوّلًا اگر همان چند رکعت نماز هم با چشم بصیرت نگاه شود، خودِ نماز کـه به زبان مُشَرّع مقدّس نماز و اذان، خیر العمل و فلاح است، مایـه‌ی برکات زیـادی مـی‌شود. نماز یک ملت را بـه قیـامِ للّه وادار مـی‌کند. نماز انسانـها را از فساد دور و به خلوص و فداکاری نزدیک مـی‌کند.(1)
علاوه بر آن، مسجد فقط به منظور نماز نیست؛ درون مسجد انواع عبادات هست. از جمله‌ی آن عبادات، تفکّر هست که «تفکّر ساعة خیر مِن عبادة سنة» (2)، یـا درون بعضی از روایـات هست که «من عبادة اربعین سنة»، یـا «سبعین سنة»- البته فکر درست- افراد مسجد برو، این فکر را بـه وسیله‌ی شنیدن سخنان عالم دین و فقیـه بـه دست مـی‌آورند.
بنابراین مسجد، هم مدرسه است، هم دانشگاه، هم مرکز تفکّر و تأمل، هم مرکز تصفیـه‌ی روح، هم مرکز خلوص و مرکز اتّصال بنده بـه خداست. ارتباط زمـین و آسمان است. جایی هست که انسان خود را بـه منبع لا یزال فیض و قدرت وصل مـی‌کند. انسان درون مسجد، خود را بـه خدا متّصل مـی‌کند.
بنابراین حتما قدر مساجد را دانست. حتما در مساجد حضور پیدا کرد. بحمد اللّه بـه برکت انقلاب درون این سالهای اخیر، این معنا زیـاد شده و کیفیّت پیدا کرده است. همـه شنیدید کـه امسال درون ایـام اعتکاف درون ماه مبارک رجب، درون بسیـاری از مساجد سراسر کشور، جوانان ما، زنان و مردان از قشرها و سنین مختلف، رفتند و در مسجد ماندند؛ سه روز روزه گرفتند و با خدا مأنوس شدند. بعد از آن هم با گریـه و اشک و آه، مسجد را وداع گفتند و بیرون آمدند، که تا برای سال آینده آماده شوند.
عزیزان من! این به منظور یک جامعه، علامت خوبی است. «الذین ان مکّنا هم فی الأرض اقاموا الصلاة» (3)، علامت یک حکومت الهی، علامت یک حرکت صحیح و دارای جهت‌گیری صحیح است. این را جدّی بگیرید و تقویت کنید.1375/10/19اگر مؤمنین، پرهیزکاران، باتقواها، آشنایـان بـه معارف، معتقدین و پایبندان بـه ارزشـهای الهی و اسلامـی، احساس د کـه محیط اجتماعی به منظور آنـها محیط راحت و مطلوب و قابل تنفّسی است، معلوم مـی‌شود کـه در این جامعه، ارزشـهای الهی حاکم است. نظام اسلامـی حتما تضمـین کند کـه ارزشـهای الهی حاکم باشد. آیـه‌ی مبارکه‌ی «الّذین ان مکّنّاهم فی الارض اقاموا الصّلاة و اَتُوا الزّکوة و اَمَروا بالمعروف و نَهوا عن المنکر»(1)، ناظر بـه همـین معناست؛ چون اگر درون محیطی، حکّام، فرمانروایـان و زمامداران، مردم را بـه نیکی امر د و از بدی باز داشتند و نماز را اقامـه د، درون آن محیط ارزشـها رشد مـی‌کند.1374/04/21برای من و شما برادران و ان عزیز کـه در دوران امنیت اسلامـی زندگی مـی‌کنیم، امتحان همـین امروز است. امتحان، نقد است. روزی درون این مملکتی جرأت نمـی‌کرد یک کلمـه سخن حق بر زبان آورد. زیرا باطل بر همـه جا مسلّط بود. ولی امروز، بـه فضل پروردگار و به برکت اسلام، سخنِ حق، سخنِ رایج است. تازه، آنـهایی هم کـه اهل باطلند، امروز فرصت مـی‌کنند که تا باطل خودشان را بگویند! نگاه کنید بـه فضای جامعه! نگاه کنید بـه مطبوعات کشور! نگاه کنید بـه آدمـهایی کـه در خانـه هایشان نشسته‌اند وی هم با آنـها کاری ندارد! تماس مـی‌گیرند. از صدها فرسنگ راه، بای کـه دشمن جمـهوری اسلامـی است، ارتباط برقرار مـی‌کنند و حرفشان را بـه او مـی‌گویند، که تا او حرف آنـها را درون دنیـا پشت بلند گو پخش کند! مـی‌گویند، و حرفشان هم باطل است؛ی هم کاری بـه کارشان ندارد. بگذار حرف باطلشان را بگویند! وقتی کـه فضا فضای حقّ است، حاکمـیت مالِ حقّ است، ملت طرفدار حقّند، دل ملت بـه طرف حقّ است، حالا یک باطل گوی یـاوه‌سرا هم، اگر خواست حرف چرندی از گوشـه‌ای بپراند، بپراند! ما حسّاسیتی نداریم. به منظور همـه، امنیت هست؛ حتی برایـانی کـه با نظام حق و روال حق، سازگار نیستند. این دوران کجا و روزگارانی کـه حتی افرادِ همراه با حکومت باطل هم، امنیت نداشتند کجا؟! این، حکومت اسلام است. حکومت حقّ است. فضای قرآنی و فضای نماز است. فضای «الذین ان مکّنا هم فی الارض أقاموا الصّلوة و آتو الزّکوة»(1) است. فضای دین است. این فضا، فضایی هست که امتحان دوران رخاء به منظور ملت ما نیز هست. روزی درون ماه رمضان، همـین تهران، موشکباران مـی‌شد. روز و شب درون خانـه‌ی خودتان، از دست دشمن متجاوز امنیت نداشتید. امروز آن دشمن، بـه برکت فداکاری جوانان این ملت‌رزمندگان، شـهیدان، جانبازان و آزادگان بـه کوته‌دستی محکوم شده و سر جای خود نشسته است. امنیت بـه شما رسید. اما لحظه‌ی امتحان است.مراقب باشید. ای مؤمنینی کـه در سخت‌ترین شرایط، سوار کشتی نوح شدید! مواظب باشید از امتحان، سربلند بیرون آیید. راهش هم این هست که تقوا را درون خودتان ذخیره کنید.1372/11/29اینک نماز، موهبتی بی‌بدیل و سرچشمـه‌ی فیضی لایزال، درون اختیـار ما هست که با آن، نخست از خویش و سپس از هر آن‌که بدو مـهر مـی‌ورزیم، انسان صالح بسازیم. این دروازه‌یی هست گشاده بـه عرصه‌یی پهنا و رو مصفا. دریغ هست که آدمـی عمری را درون جوار بهشت مصفایی بگذراند و سری بدان نکشد و عزیزان خود را بدان سوق ندهد. وحی الهی بـه پیـامبر عظیم‌الشأن (صلّی‌اللَّه‌علیـه‌واله‌وسلّم) چنین فرمان داد: و أمر اهلک بالصلوة و اصطبر علیـها(1). امروز همـه‌ی شما خود را طرف این خطاب بشمرید و نماز را، حقیقت مقدس و گوهر درخشان را کـه عطیـه‌ی الهی بـه امت محمّد مصطفی (صلّی‌اللَّه‌علیـه‌واله) است، قدر بشناسید درون این وظیفه هری سهم ویژه‌یی دارد: پدران و مادران با گفتار و کردار خود، فرزندان را بـه نماز تشویق و راهنمایی کنند. معلمان، شاگردان مدارس و دانشگاهها را درون سمت و سوی این حقیقت درخشان بـه حرکت وادار نمایند. فضلا و علما و روحانیون محترم، امامت جماعت درون مراکز آموزشی و اقامتگاههای دانشجویـان، به منظور نسل نو را فرصتی مغتنم بشمرند. نویسندگان کتابهای درسی، رازها و رمزها و درسهای نماز را درون کتابهای درسی بگنجانند. وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات و صدا و سیما از هنر بـه ویژه هنر سینما به منظور نشان گوهر نماز و چهره‌ی نمازگزار بهره بگیرند. هنرمندان عزیز با زبان شعر و قصه و نقاشی و جز اینـها، و با آفرینش آثار هنری با کیفیت، بلکه برجسته، دست چیره‌ی هنر را بـه کاری چنین شایسته مشغول سازند. درون مدارس، معلمان و مدیران، و در همـه‌ی مراکز، مسؤولان، با حضور خود درون صفوف نماز، نمازگزاران را تشویق کنند. درون گردهمایی‌های علمـی و فرهنگی و آموزشی و تبلیغی، نماز را درون وقت خود همچون الهام بخش صداقت و هدایت بـه جای آورند. نویسندگان و گویندگان دینی درباره‌ی نماز و مفهوم و فلسفه و هدف و آثار و برکات و احکام آن بگویند و بنویسند. مردم، مساجد را با حضور درون نمازهای جماعت کـه بهترین شیوه‌ی نمازگزاردن است، رونق بخشند. درون همـه‌ی بناهای عمومـی و جاهایی کـه همواره بـه طبع حال، مردمـی درون آن گرد مـی‌آیند مانند فرودگاهها و ایستگاههای قطار و بندرها و عزیمت‌گاههای خودروهای همگانی و ادارات دولتی و بوستانـهای شـهری و مانند اینـها نمازخانـه یـا مساجدی بنا کنند و افزون بر این، مردم، هر زمـین پاکیزه و مناسبی را بـه هنگام درآمدن وقت نماز، مسجد بـه شمار آورند و در آن بـه نماز بایستند. از این‌گونـه کار به منظور هری و قشری از مردم، هست کـه هر حتما کنکاش کند و سهم خود از این فریضه‌ی همگانی را بیـا بدو بدان دست زند. درون چنین وضعی هست که جامعه‌ی اسلامـی ما، توانسته هست نماز را اقامـه کند و مصداق این آیـه‌ی کریمـه گردد که: «الذین ان مکّنّاهم اقاموا الصّلاة و اتوا الزکوة و امروا بالمعروف و نـهوا عن المنکر و اللَّه عاقبة الامور صدق اللَّه العلی العظیم».(2) توفیق همـه‌ی آحاد مسلمان را درون درست انجام این وظیفه‌ی الهی مسألت مـی‌کنم.1372/06/16اینک نماز، موهبتی بی‌بدیل و سرچشمـه‌ی فیضی لایزال، درون اختیـار ما هست که با آن، نخست از خویش و سپس از هر آن‌که بدو مـهر مـی‌ورزیم، انسان صالح بسازیم. این دروازه‌یی هست گشاده بـه عرصه‌یی پهنا و رو مصفا. دریغ هست که آدمـی عمری را درون جوار بهشت مصفایی بگذراند و سری بدان نکشد و عزیزان خود را بدان سوق ندهد. وحی الهی بـه پیـامبر عظیم‌الشأن (صلّی‌اللَّه‌علیـه‌واله‌وسلّم) چنین فرمان داد: و أمر اهلک بالصلوة و اصطبر علیـها(1). امروز همـه‌ی شما خود را طرف این خطاب بشمرید و نماز را، حقیقت مقدس و گوهر درخشان را کـه عطیـه‌ی الهی بـه امت محمّد مصطفی (صلّی‌اللَّه‌علیـه‌واله) است، قدر بشناسید درون این وظیفه هری سهم ویژه‌یی دارد: پدران و مادران با گفتار و کردار خود، فرزندان را بـه نماز تشویق و راهنمایی کنند. معلمان، شاگردان مدارس و دانشگاهها را درون سمت و سوی این حقیقت درخشان بـه حرکت وادار نمایند. فضلا و علما و روحانیون محترم، امامت جماعت درون مراکز آموزشی و اقامتگاههای دانشجویـان، به منظور نسل نو را فرصتی مغتنم بشمرند. نویسندگان کتابهای درسی، رازها و رمزها و درسهای نماز را درون کتابهای درسی بگنجانند. وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات و صدا و سیما از هنر بـه ویژه هنر سینما به منظور نشان گوهر نماز و چهره‌ی نمازگزار بهره بگیرند. هنرمندان عزیز با زبان شعر و قصه و نقاشی و جز اینـها، و با آفرینش آثار هنری با کیفیت، بلکه برجسته، دست چیره‌ی هنر را بـه کاری چنین شایسته مشغول سازند. درون مدارس، معلمان و مدیران، و در همـه‌ی مراکز، مسؤولان، با حضور خود درون صفوف نماز، نمازگزاران را تشویق کنند. درون گردهمایی‌های علمـی و فرهنگی و آموزشی و تبلیغی، نماز را درون وقت خود همچون الهام بخش صداقت و هدایت بـه جای آورند. نویسندگان و گویندگان دینی درباره‌ی نماز و مفهوم و فلسفه و هدف و آثار و برکات و احکام آن بگویند و بنویسند. مردم، مساجد را با حضور درون نمازهای جماعت کـه بهترین شیوه‌ی نمازگزاردن است، رونق بخشند. درون همـه‌ی بناهای عمومـی و جاهایی کـه همواره بـه طبع حال، مردمـی درون آن گرد مـی‌آیند مانند فرودگاهها و ایستگاههای قطار و بندرها و عزیمت‌گاههای خودروهای همگانی و ادارات دولتی و بوستانـهای شـهری و مانند اینـها نمازخانـه یـا مساجدی بنا کنند و افزون بر این، مردم، هر زمـین پاکیزه و مناسبی را بـه هنگام درآمدن وقت نماز، مسجد بـه شمار آورند و در آن بـه نماز بایستند. از این‌گونـه کار به منظور هری و قشری از مردم، هست کـه هر حتما کنکاش کند و سهم خود از این فریضه‌ی همگانی را بیـا بدو بدان دست زند. درون چنین وضعی هست که جامعه‌ی اسلامـی ما، توانسته هست نماز را اقامـه کند و مصداق این آیـه‌ی کریمـه گردد که: «الذین ان مکّنّاهم اقاموا الصّلاة و اتوا الزکوة و امروا بالمعروف و نـهوا عن المنکر و اللَّه عاقبة الامور صدق اللَّه العلی العظیم».(2) توفیق همـه‌ی آحاد مسلمان را درون درست انجام این وظیفه‌ی الهی مسألت مـی‌کنم.1371/06/21تشکیل مجمعی از صاحب‌نظران به منظور اقامـه‌ی نماز، یکی از شایسته‌ترین و ضروریترین کارهایی هست که حتما در جمـهوری اسلامـی صورت مـی‌گرفت؛ زیرا برپاداشتن نماز، نخستین ثمره و نشانـه‌ی حکومت صالحان است؛ و در رتبه‌ی بعد از آن هست که نوبت بـه «زکات» بـه مثابه‌ی تنظیم مالی جامعه و ریشـه‌کن فقر، و نیز «امر بـه معروف و نـهی از منکر» - یعنی سوق بـه نیکیـها و باز داشتن از بدیـها - مـی‌رسد؛ «الّذین ان مکّنّاهم فی الارض اقاموا الصّلوة و اتوا الزّکوة وامروا بالمعروف و نـهوا عن‌المنکر»(1).

اقامـه‌ی نماز فقط این نیست کـه صالحان، خود نماز بگزارند؛ این چیزی نیست کـه بر تشکیل حکومت الهی متوقف باشد؛ بلکه حتما این ستون دین درون جامعه بـه پا داشته شود و همـه با رازها و اشاره‌های آن آشنا، و از برکات آن برخوردار گردند. درخشش معنویت و صفای ذکر الهی، همـه‌ی آفاق جامعه را روشن و مصفا کند و تن‌ها و جانـها با هم بـه نماز بشتابند و در پناه آن، طمأنینـه و استحکام یـابند.1370/07/16

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Fri, 20 Jul 2018 18:18:00 +0000

✨با هر تشـهد مـی بریم
نام محمد(ص)را سه بار
با گلهای محمدی
نماز مـی شـه مثل بهار

✨وقتی وضو تمام شد
وقت خوش نماز است
پنجره های آسمان
مثل همـیشـه باز است

✨نماز بخون همـیشـه
خوب و قشنگ و عالی
شمرده و شکفته
با لذت و خوشحالی

✨آی بچه جون تو خوب بدون
نماز مثل نور مـی مونـه
دلها رو زیبا مـی کنـه
مثل یـه گل وا مـی کنـه

✨خانـه ای کـه نور نماز درون آن باشد
چه خوب است
خانـه بی نور نماز
صبح که تا غروب غروب است

✨نمازت آغاز شده و
روی گلت باز شده
هر کی نگاهت مـی کنـه
مـی گه چه قدر ناز شده

✨نماز ما روشنی چشم و
ستون دین است
گفتگو با خدای خوب
راستی کـه دلنشین است

✨نماز توی زندگی
مـیاره خیر و برکت
به شرطی کـه بخونی
اونو قشنگ و با دقت

✨نماز مـی تونـه ما رو
از بدیـها دور کنـه
زندگیـها رو روشن
دل رو پر از نور کنـه

✨وقت اذان کـه مـی شـه
اجازه مـی ده خدا
بریم بـه محضر او
صحبت کنیم باهاش ما

✨ بچه های خوب و ناز
همـه مـیخونن نماز
تمام اون بچه ها
هستن بـه یـاد خدا

دو بیتی های نماز-عمو روحانی

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Tue, 10 Jul 2018 08:21:00 +0000

کلیپ نیمـه شعبان شده( با دو کیفیت)
درباره مـیلاد امام مـهدی علیـه السلام

کاری از واحد کودوجوان مرکز تخصصی مـهدویت

نیمـه شعبان شده-عمو روحانی

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Sat, 07 Jul 2018 02:12:00 +0000

کلیپ نیمـه شعبان شده( با دو کیفیت)
درباره مـیلاد امام مـهدی علیـه السلام

کاری از واحد کودوجوان مرکز تخصصی مـهدویت

نیمـه شعبان شده-عمو روحانی

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Sat, 07 Jul 2018 02:12:00 +0000

برای تدریس امانت داری، نقاشی درباره امانت داری حدیثی از امام علی علیـه السلام
(علیک بالامانـه)
مفهوم کودکانـه: نقاشی درباره امانت داری امانت دار باش.
شعر:
م داده یـادم
خیلی بده کـه آدم
بگیره یـه امانت
اما کنـه خیـانت
مواظبش نباشـه
مراقبش نباشـه
یـه وقت خرابش کنـه
یـا این کـه آبش کنـه
مگر نگفت امامت!
علیک بالامانـه.

شعر کودکانـه امانت داری-عموروحانی

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Mon, 23 Jul 2018 11:05:00 +0000

برای تدریس امانت داری، نقاشی کودکانه درباره حیا حدیثی از امام علی علیـه السلام
(علیک بالامانـه)
مفهوم کودکانـه: نقاشی کودکانه درباره حیا امانت دار باش.
شعر:
م داده یـادم
خیلی بده کـه آدم
بگیره یـه امانت
اما کنـه خیـانت
مواظبش نباشـه
مراقبش نباشـه
یـه وقت خرابش کنـه
یـا این کـه آبش کنـه
مگر نگفت امامت!
علیک بالامانـه.

شعر کودکانـه امانت داری-عموروحانی

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Mon, 23 Jul 2018 11:05:00 +0000

کلیپ نیمـه شعبان شده( با دو کیفیت)
درباره مـیلاد امام مـهدی علیـه السلام

کاری از واحد کودوجوان مرکز تخصصی مـهدویت

نیمـه شعبان شده-عمو روحانی

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Tue, 24 Jul 2018 23:21:00 +0000

کلیپ نیمـه شعبان شده( با دو کیفیت)
درباره مـیلاد امام مـهدی علیـه السلام

کاری از واحد کودوجوان مرکز تخصصی مـهدویت

نیمـه شعبان شده-عمو روحانی

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Tue, 24 Jul 2018 23:21:00 +0000

• دو بیتی­ های نماز:

Ø   با هر تشـهد مـی­بریم                              نام محمد(ص)را سه بار

با گلهای محمدی                                       نماز مـی­شـه مثل بهار

Ø   وقتی وضو تمام شد                              وقت خوش نماز است

پنجره­ های آسمان                                     مثل همـیشـه باز است

Ø   نماز بخون همـیشـه                                خوب و قشنگ و عالی

شمرده و شکفته                                        با لذت و خوشحالی

Ø   آی بچه­ جون تو خوب بدون                 نماز مثل نور مـی­مونـه

دلها رو زیبا مـی­کنـه                                     مثل یـه گل وا مـی­کنـه

Ø   خانـه ای کـه نور نماز درون آن باشد           چه خوب است

خانـه بی نور نماز صبح که تا غروب                 غروب است

Ø   نمازت آغاز شده و روی گلت              باز شده

هر کی نگاهت مـی­کنـه مـی­گه                      چه قدر ناز شده

Ø   نماز ما روشنی چشم و                         ستون دین است

گفتگو با خدای خوب راستی که                 دلنشین است

Ø   نماز توی زندگی                                  مـیاره خیر و برکت

به شرطی کـه بخونی                                   اونو قشنگ  و با دقت

Ø   نماز مـی­تونـه ما رو                                 از بدیـها دور کنـه

زندگیـها رو روشن                                      دل رو پر از نور کنـه

Ø   وقت اذان کـه مـی­شـه                             اجازه مـی­ده خدا

بریم بـه محضر او                                       صحبت کنیم باهاش ما

Ø   بچه­های خوب و ناز                             همـه مـی­خونن نماز

تمام اون بچه­ها                                          هستن بـه یـاد خدا

Ø   تو گل سبزه­زاری                                 شکوفه بهاری

با نماز قشنگت                                           شیطون مـی­شـه فراری

Ø   من بچه شیعه هستم                            دارم مـهر و جانماز

کــــنار اهــل خــونـه                                 منم مـی­خونم نماز

Ø   نماز بخون همـیشـه                                با شادی و خوشحالی

شمرده و با لذت                             خوب و قشنگ و عالی             

Ø   نماز عجب زیباست                              کلید خوبی­هاست

روشنی چشم است                                     ستون دین ماست

Ø   مـی­خونـه بچه خوب                               نمازشو مرتب

اونو یـادش مـی­مونـه                                     تو صبح و ظهر و هرشب

با تشکر از وبلاگ تجربه های قرانی

دو بیتی­ های کودکانـه نماز-عمو روحانی

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Mon, 09 Jul 2018 18:09:00 +0000